przewlekła żółtaczka typu b i sposoby na jej leczenie Procesy starzenia dotyczą także naszych oczu. Na skutek zmętnienia soczewki, może rozwinąć się zaćma starcza. Choroba najczęściej dotyczy osób, które ukończyły 60 lat. Można wyróżnić kilka rodzajów zaćmy, które różnią się miejscem występowania zmętnienia w soczewce. Może to być np. zaćma korowa czy zaćma jądrowa.
W miarę rozwoju choroby, chorzy skarżą się na coraz większe problemy z ostrością wzroku. Z czasem chorzy widzą jedynie kontur postaci bądź zachowane jest wyłącznie poczucie światła. W niektórych przypadkach zaćma starcza może spowodować rozwój innej, groźnej choroby, czyli jaskry.
Profilaktyka zaćmy obejmuje regularne wizyty w gabinecie okulistycznym. Zaćmę starczą można rozpoznać na podstawie badania oka. Zazwyczaj odbywa się to w lampie szczelinowej. Leczenie zaćmy wymaga zabiegu chirurgicznego, podczas którego następuje usunięcie soczewki. W jej miejsce wszczepiana jest sztuczna soczewka wewnątrzgałkowa. Niekiedy stosowane są specjalne krople do oczu, jednakże ich stosowanie nie jest tak skuteczne jak zabieg chirurgiczny. Po zabiegu w wielu przypadkach powstaje nadwzroczność. Należy ją wówczas skorygować stosując odpowiednio dobrane soczewki okularowe.